POLSKIE TOWARZYSTWO ETOLOGICZNE

POLISH ETHOLOGICAL SOCIETY

Maria WERYHO-RADZIWIŁŁOWICZOWA

WERYHO-RADZIWIŁŁOWICZOWA, Maria (1858-1944), pol. pisarka i działaczka pedagogiczna, wybitnie zasłużona pionierka wychowania przedszkolnego od 1885 działająca na terenie Warszawy, założycielka wielu przedszkoli i pierwszego seminarium dla wychowawczyń przedszkoli, w latach międzywojennych redaktorka "Wychowania Przedszkolnego", 1918-1926 kierownik referatu przedszkoli w Ministerstwie Wyznań Rel. i Oświecenia Publicznego, patronka Studium Wychowania Przedszkolnego w Warszawie. Polskim dzieciom i kształceniu nauczycieli poświęciła 60 lat swego twórczego i pracowitego życia; za całokształt pracy odznaczona Złotym Żetonem oraz Złotym Krzyżem Zasługi; jej prochy zostały 24.III. 1982 przeniesione do grobu rodzinnego na Powązkach w Warszawie. Była autorką wielu książek związanych z wychowaniem przedszkolnym, m. i.: Jak zająć dzieci w wieku przedszkolnym (1900), Gimnastyka dla dzieci (1887), Gry i zabawy towarzyskie w pokoju (1900), Śpiewy i zabawy w pokoju i w ogrodzie (1890), Wychowanie przedszkolne (1895, razem z J. Strzemeską) i in., wydała też liczne utwory dla dzieci, jak: Nacia na pensji (1899), I ja już czytam (1898, 1903), Dla Józi, powiastki dla małych dzieci (1896); wśród nich można znaleźć książki dotyczące przyrody żywej, jak Las (1893, 1901, 1930), W lecie (1896), W zimie (1897), Co słonko widziało (1905), Cztery pory roku (1922); wśród nich zwierzętom poświęcone były Nasi przyjaciele (1888, 1900), Wróble (1899), Z życia zwierząt. Pies (1889), Wśród swoich (1901), W ich świecie (1926), a Co znalazłem w stawach u kałużach (1907) ma charakter popularyzatorski z wieloma aspektami etologicznymi; por. Z. Bohuszewiczówna

Etologia
Pory Roku
Rocznice
Aktualności
Historia polskiej etologii
Piśmiennictwo behawioralne
Pracownia Etologii

Back to home page, Nencki home page